Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ: ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ



Σε λίγες ημέρες ο ιστορικός οργανισμός της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης μπαίνει σε τροχιά προεκλογικής περιόδου για την ανάδειξη νέας ηγεσίας. Οι ζυμώσεις ήδη έχουν αρχίσει από τώρα. Η επίσημη έναρξη θα δοθεί με τη λήξη της παρελάσεως την επομένη της 18ης Απριλίου του 2010. Θα δούμε πάλι πολλές ανατροπές ως προς τους σχηματισμούς και τους συνδυασμούς που υπόγεια ακόμα αλλά δειλά -δειλά και ιεροκρυφίως έχουν αρχίσει να σχηματίζονται σε εμβρυακούς ακόμα κατάσταση...Ομάδες που αναμένεται να κάνουν την εμφάνιση τους αμέσως από τις πρώτες ημέρες του Μαϊου χωρίς να αποκλείονται και εκπλήξεις. Οι επαφές, επικοινωνίες , τάσεις , προσεγγίσεις νέων προσώπων, έχουν αρχίσει όχι μόνο στα παραδοσιακά στέκια (Neptune, Λευκό Πύργο κτλ) αλλά και σε νέα μέρη... Νέες γιάφκες! Θα δούμε εκπλήξεις που ίσως φέρουν μάλλον απρόσμενες εξελίξεις για τα δεδομένα της μικρής κοινωνίας των 180 περίπου αντιπροσώπων των εγγεγραμμένων συλλόγων- μελών στον οργανισμό. Γιατί ας μη γελιόμαστε τόσοι είναι αυτοί που υποτίθεται αποφασίzουν -μόνοι τους - ότι εκπροσωπούν τον ελληνισμό της Νέας Υόρκης. Πληθυσμός που με μέτριους υπολογισμούς ξεπερνά τους 250.000 Έλληνες ή ελληνικής καταγωγής Αμερικανούς. Νούμερο που σίγουρα στην πραγματικότητα, και αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, δεν αντιπροσωπεύεται με τίποτα και από κανέναν-στον κατ τα' άλλα μεγάλο -κατά τα φαινόμενα -αλλά αναμφισβήτητα ιστορικό οργανισμό της μεγαλύτερης εκτός Ελλάδος, Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης .


Ωστόσο δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα του επίσημου απολογισμού, του επιμερισμού και καταλογισμού ευθυνών για την διετία 2008-2010. Απομένουν ακόμα περίπου πέντε μήνες μέχρι την ώρα των εκλογών αλλά η ουσιαστική δουλειά-λόγω και της επερχόμενης παρελάσεως της 18ης Απριλίου (10) - που απομένει είναι περίπου ακόμα 100 ημέρες. Τι μπορεί να γίνει σε αυτό το διάστημα; Πολλά και απρόσμενα! Συνειδητά μετά τις εκατέρωθεν καταγγελίες του περασμένου Ιουνίου από τον συνδυασμό του κ. Ντίνου Ράλλη τον Ιούνιο (09) και τις ανταπαντήσεις της 1ης Ιουλίου (09) από τον συνδυασμό του Δημήτρη Καλαμαρά και για ένα διάστημα έξι μηνών επιλέξαμε να μην ασχοληθούμε δημοσίως με αναφορές, αναλύσεις, παρεμβάσεις και ρεπορτάζ για τα εσωτερικά δρώμενα του ιστορικού οργανισμού, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παρακολουθούσαμε τις διαδικασίες και το ρεπορτάζ που ήταν σε εξέλιξη κάθε φορά. Ωστόσο σήμερα επανερχόμαστε, απονέμοντας ένα συμβολικό τίτλο τιμής και αναγνώρισης στον άνθρωπο που κατάφερε να κάνει... τα αυτονόητα πράξη! Γιατί δυστυχώς μέχρι σήμερα πολλά από τα οποία αναλύοντας τους λόγους που απονέμεται αυτός ο τίτλος αρκετοί αναγνώστες μας σε Αμερική, Ελλάδα και όπου υπάρχουν Έλληνες παρακολουθώντας τα γεγονότα και τις εξελίξεις με τα εκτενή ρεπορτάζ μας, θα καταλάβει γιατί για απλά και αυτονόητα πράγματα σήμερα αποδίδεται αυτή η συμβολική τιμή στον άνθρωπο που απλώς κατάφερε να φέρει ισορροπία. Ηρεμία. Διαφάνεια. Καθαρότητα. Νηφαλιότητα. Έλεγχο. Επιστροφή στην ομαλότητα. Ομόνοια. Ενότητα. Στον μεγαλύτερο εκτός Ελλάδος οργανισμό. Την ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης . Οργανισμό τον οποίο οι εκτός ΗΠΑ μάθατε από τα συνεχή ρεπορτάζ μας. Ασχολήθηκε για πρώτη φορά με πολλά και εκτενή ρεπορτάζ ο Ελληνικός Τύπος(ΠΑΡΟΝ, BIG FISH, ΑΠΟΨΗ, ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ, ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, ΤΑ ΝΕΑ, PRESS TIME, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ κτλ) έμαθαν όλοι στην Ελλάδα κυρίως πολλά που δεν γνώριζαν για την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ, αλλά και για τις δυστυχώς αρρωστημένες καταστάσεις που επικρατούσαν στο εσωτερικό της Ομογένειας ειδικά από το 20004 και μετά...

Για το Greek American News Agency, και μαζί μας θα συμφωνήσει μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινότητας στην ΝΥ,(και όχι μόνον) αναμφισβήτητα το πρόσωπο της χρονιάς για τα ομογενειακά δρώμενα δικαίως ανακηρύσσεται ο απερχόμενος-και ενδεχομένως επερχόμενος για ακόμα μια θητεία - πρόεδρος Δημήτρης Καλαμαράς. Ο πρώτος αμερικανός δεύτερης γενιάς που αναλαμβάνει τα ηνία του οργανισμού μετά από πορεία 70 ετών όπου κυριαρχούσαν στην ηγεσία αλλά και γενικότερα άνθρωποι της πρώτης γενιάς από το 1938 που ιδρύθηκε μέχρι τον Ιούνιο του 2008 που εξελέγη ο Δημήτρης Καλαμαράς. Γιατί του αποδίδεται τέτοια συμβολικής σημασίας τιμή και αναγνώριση αλλά ιδιαίτερης αξίας, ακριβώς γιατί προέρχεται από ένα ΜΜΕ που δεν χαρίζεται. Δεν γλύφει. Δεν κάνει αναμετάδοση δελτίων Τύπου. Δεν συγκαλύπτει, αλλά αποκαλύπτει και κυρίως γιατί τον ίδιο πρόσωπο όταν χρειάστηκε και οι περιστάσεις το επέβαλαν στάθηκε κριτικά απέναντι του και τον έχει επικρίνει αρκετές φορές; Ιδού η απάντηση και η ανάλυση μας!



Το προφίλ του Δημήτρη Καλαμαρά γενικά δείχνει άνθρωπο που έχει όρεξη και διάθεση για δουλειά αλλά που δυστυχώς δεν έχει ανθρώπους ικανούς δίπλα του τόσους όσους θα έπρεπε. Γιατί τα σημειώνουμε όλα αυτά; Γιατί αυτό που παρατηρήσαμε μέσα σε αυτή την μικρή, απλή, και λιτή έστω χαμηλών προσδοκιών, διοργάνωση είναι η κατάθεση προσωπικής προσφοράς και εργασίας όχι μόνον των μελών του Δ.Σ. τα οποία θα δούμε παρακάτω, αλλά προσωπικά του ιδίου του Δημήτρη Καλαμαρά, ο οποίος ενώ έχει ένα profile politically correct εν τούτοις ξέρει -όπως έχει αποδείξει τα δυο χρόνια της θητείας του ως πρόεδρος, αλλά και μια δεκαετία πριν με την συνεχή αλλά αθόρυβη προσφορά του- αν χρειαστεί να σηκώνει τα μανίκια και να ζώνεται την ποδιά της δουλειάς! Ξέρει να υπηρετεί με χαμόγελο, όχι υποκριτικό μάλιστα όταν προσπαθεί να υποκριθεί και να παρουσιάσει κάτι που δεν είναι και δεν το πιστεύει χάνει πολλά στην «παράσταση».



Ο Δημήτρης Καλαμαράς παρέλαβε προβλήματα, δεν δημιούργησε! Παρέλαβε σκάνδαλα, δεν έφτιαξε νέα σκάνδαλα. Παρέλαβε ατασθαλίες, δεν προξένησε νέες ατασθαλίες. Διαχειρίστηκε προβλήματα, δεν προξένησε νέα ή ακόμα χειρότερα προβλήματα. Παρέλαβε κακοδιοίκηση μιας τραγικής 4αετιας παραδίδει τον οργανισμό σε ηρεμία σε σημείο απραξίας.... Οι επικριτές του θα πουν μα δεν έκανε ουσιαστικό έργο. Δεν έφερε κάθαρση και διαφάνεια που περίμενε ο κόσμος και που ο ίδιος υποσχέθηκε. Το ερώτημα είναι μπορούσε να το κάνει από την στιγμή που άμεσα εμπλεκόμενοι σε σκάνδαλα κάθε είδους ήταν μέλη και του συμβουλίου του δυστυχώς για εκείνον. Θα πείτε τότε, γιατί συνεργάστηκε μαζί τους; Και η απάντηση έρχεται με το ευθύ και πραγματικό ερώτημα, μα υπήρχαν άλλοι να συνεργαστεί, αφού το σύστημα το εκλογικό δεν του επιτρέπει να πάρει δίπλα του αυτούς που θέλει εκείνος; Και αν υπήρχε ο Ηλίας Τσεκερίδης δυστυχώς αποχώρησε και δεν μπήκε στα κοινά αηδιασμένος και απηυδισμένος.

Παρέλαβε μια διαλυμένη ομοσπονδία γεμάτη οικονομικά σκάνδαλα, διακαστήρια, αγωγές, διώξεις δημοσιογράφων, κακοδιοίκηση και κακοδιαχείριση, ατασθαλίες τα οποία απλώς επέλεξε να παραμερίσει, να τα κάνει στην πάντα δηλαδή για να μην συνεχίσει διχασμούς, αλληλοσκοτωμούς, δικαστήρια, αγωγές κτλ. Αλλά παρ' όλα αυτά δεν μπόρεσε να αποφύγει τις εντάσεις, τις διαμάχες και τις αλληλό καταγγελίες. Κατάλοιπα και αυτά του τραγικού παρελθόντος που άφησε πίσω της η μαύρη 4αετια Νικόλαου Διαμαντίδη, Στα μισά της θητείας του ο συνδυασμός του Ντίνου Ράλλη ενώ θα είχε να προσφέρει περισσότερα συμμετέχοντας δυστυχώς αποχώρησε θορυβωδώς αλλά με μηδέν έργο και προσφορά. Ο συνδυασμός τους Ντίνου Ράλλη στο εσωτερικό του είχε άτομα όπως ο Ηλίας Νεοφώτιστος, ο Απόστολος Σκοτίδας, η Ελισάβετ Τζουμάκα, ο Γιώργος Παράλαιμος που αν έμεναν θα μπορούσαν να προσφέρουν έργο. Ο Δημήτρης Καλαμαράς παρέλαβε έναν αναξιόπιστο οργανισμό γεμάτο σκάνδαλα-από την 4αετη μαύρη θητεία Διαμαντίδη- τα οποία έμειναν δυστυχώς ατιμώρητα και ανεξιχνίαστα όπως το μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο του Νικόλαου Διαμαντίδη με το ζήτημα της ασφάλειας το οποίο ήδη αποκαλύψαμε από τις 10 Οκτωβρίου του 2008 αλλά τελικά δεν κατάφερε να φέρει διαφάνεια. Δεν έστειλε ως όφειλε στον εισαγγελέα τους υπαίτιους που καταχράστηκαν χρήματα του απλού ομογενή αλλά επέβαλε ηρεμία. Αφήνει πίσω του μια ήπια θητεία χωρίς μεγάλο και ουσιαστικό έργο, αλλά έκανε σοβαρά βήματα επιστροφής στην σοβαρότητα. Έδωσε σαφή δείγματα αξιοπιστίας και πάνω από όλα κατάφερε να βελτιώσει -κατά το μέτρο του δυνατού γιατί η 4αετια Διαμαντίδη ήταν καταλυτικά καταστροφική για την Ομοσπονδία -την έξωθεν μαρτυρία του οργανισμού. Δια του προσώπου του Δημήτρη Καλαμαρά προέβαλε ένα πρόσωπο του οργανισμού τουλάχιστον διακριτικά σοβαρό. Ο ίδιος ο Δημήτρης Καλαμαράς ως προσωπικότητα ξεχώριζε και ξεχωρίζει, ωστόσο ως σώμα το ΔΣ στο οποίο προΐσταται -με εξαιρέσεις χωλαίνει -. Yπάρχουν πρόσωπα με πολλά μελανά σημεία στο παρελθόν τους, τα οποία αν πράγματι σκέφτονται το μέλλον του οργανισμού αλλά και τον ίδιο τον Δημήτρη Καλαμαρά τον οποίο μύησαν στα κοινά και «εκπαίδευσαν» στις δικές τους-ξεπερασμένες νοοτροπίες και αντιλήψεις-, καλό θα ήταν να αποχωρήσουν διακριτικά από δίπλα του, αν θέλουν να γίνει μια τομή στα δημόσια πράγματα της Ομοσπονδίας Ελλ. Σωματείων Μείζονος ΝΥ. Προς το παρόν είναι παγιδευμένος από αυτά τα «στοιχεία».

Αν κοιτάξει κανείς πίσω στην 4αετια Νικολάου Διαμαντίδη θα απογοητευτεί πλήρως με την εικόνα και τα κατορθώματα του ανδρός... Αντιθέτως η εικόνα που δίνει σήμερα η Ομοσπονδία, μετά από δυο χρόνια είναι αρκετά πιο σοβαρή. Πιο υπεύθυνη. Τουλάχιστον δεν αφήνει σκάνδαλα. Δεν έχουμε καταγγελίες -και αυτή που είχαμε από τον Σκοτίδα αφορούσε την μαύρη θητεία Διαμαντίδη και τα τερτύπια του, καταγγελία που ωστόσο πήρε πίσω λόγω πιέσεων...



Η θητεία Δημήτρη Καλαμαρά ήταν μια μεταβατική περίοδος επιστροφής στην ομαλότητα. Προσπάθησε να επενδύσει στην αξιοπιστία. Την σοβαρότητα και όχι την σοβαροφάνεια. Την διαφάνεια. Την λογοδοσία. Θα μπορούσε να είχε κάνει πολύ περισσότερα. Να ανοίξει, ας πούμε, τις πόρτες πάλι του ΔΣ για τον Τύπο και την ομογένεια δεν το έκανε, όχι γιατί δεν το ήθελε ο ίδιος, αλλά γιατί το επέβαλαν άλλοι λόγω φόβου... ο Ίδιος δεν έχει κάτι που να τον βαρύνει από το παρελθόν του ή την πορεία του στα κοινά. Θα μπορούσε να κάνει πιο τολμηρά βήματα που δεν έκανε. Είχε όμως να αντιπαλέψει νοοτροπίες και αντιλήψεις που δεν αλλάζουν τώρα στα δυσμάς του βίου τους... Θα μπορούσε να κάνει ριζικές αλλαγές και τομές αλλά δεν τις έκανε, γιατί δεν υπήρξε το κατάλληλο έδαφος ακόμα στο εσωτερικό του συνδυασμού του. Για παράδειγμα την παρέλαση του 2008 την έβγαλε με την Ελισάβετ Τζουμάκα που δεν ανήκε στον δικό του συνδυασμό, θέλοντας να περάσει έτσι πολλά μηνύματα που δεν βρήκαν ανταπόκριση... Είναι αλήθεια ότι θα μπορούσε να είχε κάνει πάρα πολλά, αλλά δεν υπάρχει ούτε το κατάλληλο περιβάλλον, ούτε το έμψυχο δυναμικό συνεργατών. Είχε να επιλέξει και να ισορροπήσει μεταξύ των στρατοπέδων Πέτρο Γαλάτουλα (γενικός γραμματέας), το οποίο διαλύθηκε εν τη γεννέσει του, και του στρατοπέδου Ράλλη, το οποίο επίσης ηττήθηκε κατά κράτος με την αποχώρηση του τον Μάιο του 2009. Είναι αλήθεια ότι επί των ημερών του Δ. Καλαμαρά, η ομοσπονδία από τις εντάσεις, τις ύβρεις, τις καταγγελίες και τις αλληλοεξοντώσεις, περάσαμε στην πλήρη απραξία σε σημείο που να χρειαστούν δυο και τρείς συνεδριάσεις της Γενικής Συνέλευσης για να υπάρξει απαρτία έστω 50 ατόμων σε σύνολο 170 περίπου αντιπροσώπων... Σίγουρα υπάρχουν και πολλά μικρά θετικά βήματα που έγιναν, αλλά δεν φάνηκαν στο σύνολο της άθλιας εικόνας που παρουσίαζε ο θεσμός τα προηγούμενα χρόνια. Εικόνα πολύ απλά ξεθάμπωσε, αλλά δεν καθάρισε. Υπήρχε πολύ βρωμιά για να καθαρίσει αμέσως η εικόνα αυτή. Το βέβαιο είναι ότι δεν είχαμε νέα σκάνδαλα. Δεν είχαμε νέες ατασθαλίες. Δεν είχαμε κακοδιαχείριση στα οικονομικά.



Αντιθέτως, υπήρξαν βήματα προς την κατεύθυνση της διαφάνειας. Δηλαδή στο ζήτημα της πολύκροτης υπόθεσης του σκανδάλου της ασφάλειας και των χαμένων 27.000$ υπήρξαν προσφορές και έγινε επιλογή της πιο συμφέρουσας, και όχι με ανάθεση, όπως γινόταν στο παρελθόν. Η ίδια τακτική της επιλογής μέσω προσφορών ακολουθήθηκε και σε άλλες περιπτώσεις όταν στο παρελθόν παραβιαζόταν το καταστατικό διαρκώς από τον κ. Διαμαντίδη, όπως στην περίπτωση της αλλαγής τηλεφωνικής εταιρίας με πρόσχημα τις φθηνές κλήσεις με εταιρία επιλογής την τηλεφωνική εταιρίας ιδιοκτησίας Διαμαντίδη(απλά δεν έχουν ασχοληθεί για να βρουν τα στοιχεία αυτής της κραυγαλέας παρανομίας που εξέθετε τον οργανισμό).Έβγαλαν την Verizon και έβαλαν (εκείνη την περίοδο Διαμαντίδη) εταιρία του Διαμαντίδη, με τελικό κόστος δυσβάσταχτο για την ομοσπονδία. Και άλλα πολλά που έχουν προηγηθεί αυτή την τραγική μαύρη περίοδο της θητείας Διαμαντίδη.

Σήμερα δυο χρόνια μπορούμε να πούμε με κάποιες επιφυλάξεις και ενστάσεις για συγκεκριμένα πρόσωπα που δεν πρέπει να ξανά δουν το κατώφλι των συνεδριάσεων του ΔΣ, ότι ήταν μια ήπια και χαμηλών τόνων θητεία. Ο κ. Δημήτρης Καλαμαράς -στον οποίο πολλές φορές επίσης έχουμε ασκήσει έντονη, αλλά καλόπιστη και καλοπροαίρετη κριτική -και έτσι θα συνεχίσουμε-για την πολιτική ατολμία που έχει επιδείξει σε θέματα μείζονος ηθικής σημασίας για τον οργανισμό- σήμερα έχει δημιουργήσει μια εικόνα αρκετά πιο καθαρή για την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ και τελείως διαφορετική από εκείνη που δημιουργήθηκε μετά το 2002 και εντεύθεν.



Ποιος είναι όμως στην πραγματικότητα ο Δημήτρης Καλαμαράς και γιατί θεωρούμε ότι δικαιωματικά είναι ο άνθρωπος της χρονιάς στα κοινά της Ομογένειας των ΗΠΑ. Πρόκειται για άνθρωπο Σοβαρό. Με ήθος! Έχει ξεχωρίσει στα δέκα και πλέον έτη συμμετοχής του στα κοινά για το ήθος, την τιμιότητα την συνέπεια και την αξιοπρέπεια του. Δούλευε πάντα αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς να υποτιμά το έργο που κάθε φορά του ανέθεταν στο ΔΣ που θήτευε. Ποτέ δεν φάνηκε να επιζητεί αυτοπροβολή. Πάντα υπομονετικός αλλά για αρκετά χρόνια πλήρως εξαρτημένος από τους μέντορες του... Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι δεν διστάζει να ελέγξει και ανθρώπους του περιβάλλοντος του. Χρειάζεται όμως πολύ δρόμο μέχρι τον πλήρη απογαλακτισμό του... Συχνά, επειδή δεν γνωρίζει καλά την Ελληνική γλώσσα πέφτει θύμα στρεβλής και σκοπούμενης παραπληροφόρησης καλοθελητών που σπεύδουν να του διαβάσουν τα γραφόμενα(στον Τύπο) και του την στήνουν...

Πολλοί-όσοι μας παρακολουθείτε ανελειπώς- θα αναρωτηθείτε τι έγινε και γιατί αποδίδονται τόσα εύσημα στον άνθρωπο που κατά κύριο λόγο πήρε το ρίσκο και την απόφαση στις 8 Αυγούστου του 2007 να κάνει πίσω στην διοργάνωση του συνεδρίου με θέμα ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ το οποίο οργάνωνε για πρώτη φορά σε τέτοια εμβέλεια κ κλίμακα ο ιστορικός οργανσιμός , για το οποίο νωρίτεραο ίδιος δούλευε και μάλιστα με θέρμη. Η απάντηση είναι απλή και σύνθετη. Το βασικό είναι ότι σήμερα ξέρει ότι τότε έκανε λάθος. Και ηγέτης είναι αυτός που μπορεί να αναγνωρίζει τα λάθη και να αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεων του...

Από την άλλη γνωρίζουν και οι πέτρες του κτηρίου της ομοσπονδίας ότι δεν ήταν δική του απόφαση αλλά επιβεβλημένη επιλογή και προαποφασισμένη από τον Διαμαντίδη και τους συν αυτώ... Σήμερα ξέρει και ο ίδιος ότι η διοργάνωση αυτού του συνεδρίου αυτού αν έφτανε στο τέλος του, ήταν το αντίδοτο του θανάτου και της ευθανασίας που επέβαλε στον οργανισμό ο Διαμαντίδης και οι συν αυτώ με τις πράξεις και τα έργα τους οι οποίοι τελικά που πολέμησαν με νύχια και δόντια την διοργάνωση αυτή... Σε ιδιωτικές συζητήσεις του πολλές φορές τώρα πια αναφέρει-όπως και πλήθος άλλων μελών της ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ- ότι ήταν η καλύτερη ιδέα και ενέργεια που είχε ποτέ η ομοσπονδία στην ιστορία της αλλά όπως σημειώνει ο ίδιος "έγινε σε λάθος στιγμή και με λάθος ανθρώπους σε λάθος θέσεις..." (σ.σ. εννοώντας κυρίως τα μέλη του ΔΣ που αναμίχτεικαν στην όλη διοργάνωση)

Πρόκειται για άνθρωπο χαμηλών τόνων αλλά διαπιστωμένα τίμιο μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Θέλει απόδειξη ακόμα και για το ένα δολάριο όταν επί Διαμαντίδη έγραφαν σε χαρτοπετσέτες -ναι καλά διαβάσατε- τα χρήματα που εισέπρατταν διάφορα συνεργεία που έκαναν εργασίες και στο δρόμο χάνονταν μικροποσά.... Ο Δημήτρης Καλαμαράς είναι άνθρωπος με ήθος και αξιοπρέπεια σε σημείο που δεν δίστασε, όταν οι περιστάσεις το επέβαλαν, να καταθέσει δημοσίως στην διάθεση της ομογένειας την παραίτηση του, όταν αδίκως σπιλώθηκε και κατασυκοφαντήθηκε. Άνθρωπος χαμηλών τόνων. Ήπιος χαρακτήρας. Διαλλακτικός. Αγαθών προθέσεων -για αυτό και πολλές φορές πέφτει θύμα των καλών προθέσεων των επιτηδείων που τον περιτριγυρίζουν... Με ποιότητα και πολιτικό πολιτισμό. Μπορεί να διαφωνεί ή να πονά με την κριτική που του ασκείται, αλλά ποτέ δεν θα καταφύγει σε αθλιότητες τύπου Διαμαντίδη ο οποίος στις 5 Απρλίου του 2008 δεν δίστασε να καλέσει την αστυνομία να διώξει δια της βίας έλληνα δημοσιογράφο από την Ομοσπονδία, επειδή δεν του άρεσε η κριτική και οι αποκαλύψεις για τα κατορθώματα τον βίο... την δράση... και την εν γένει πολιτεία του εδώ στις ΗΠΑ. Άντεξε στις πιέσεις που του ασκήθηκαν πολλές φορές από τα γνωστά βαρίδια της Ομοσπονδίας και κράτησε ένα επίπεδο...

Επέδειξε πάντοτε-μέχρι σήμερα τουλάχιστον- στις δημόσιες εμφανίσεις του σοβαρότητα και υπευθυνότητα που η ομοσπονδία είχε πολλά χρόνια να δει. Τον επικρίναμε για την πολιτική ατολμία που έδειξε να μην βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, στέλνοντας τα οικονομικά σκάνδαλα στον εισαγγελέα αλλά το επιχείρημα του εν μέρει λογικό και σε κάποια σημεία αφοπλιστικό. «Προτίμησα την ειρήνη και την αγάπη μεταξύ μας. Να μη κάνουμε άλλο κακό στην ομογένεια. Αρκετά πια με τα δικαστήρια. Αν πάμε στον εισαγγελέα ίσως είναι μεγαλύτερο το κακό που θα γίνει από το καλό που είναι η καθαρότητα, η αλήθεια και η διαφάνεια». Λέει και ξανά λέει στις ιδιωτικές συζητήσεις του όταν του τίθεται το ζήτημα. Σίγουρα η επιτροπή που ορίστηκε να φέρει εις πέρας το έργο της διερεύνησης για το σκάνδαλο Διαμαντίδη με την ασφάλεια και τα 27.000$ προσπάθησε -για την ακρίβεια όλη την δουλειά την έκανε μόνος του ο Διονύσης Πυλαρινός αλλά και αυτός στο τέλος έκανε πίσω υπολογίζοντας το κόστος- αλλά δεν τα κατάφερε να ρίξει φως σε στην θολή ύποπτη και σκοτεινή υπόθεση... Δηλαδή για να καταλάβετε το μέγεθος και την τραγελαφικότητα ο Διαμαντίδης κάθισε στο σκαμνί τον πρώην πρόεδρο Γεώργιο Γεωργόπουλο και τον επίσης πρώην πρόεδρο Απόστολο Τομόπουλο με στημένες κατηγορίες για 200$ που δήθεν χάθηκαν, όταν ο ίδιος και η ίδια επιτροπή που ήλεγξε τα οικονομικά της περιόδου 2002 -2004 απέδιδε ευθύνες στον Διαμαντίδη για εισιτήρια πολλαπλάσιας αξίας που χάθηκαν μυστηριωδώς με τον ίδιο κατηγορούμενο -κατήγορο και εισαγγελέα που αθώωνε τον εαυτό του! Εδιωξε και διέσυρε δυο πρώην προέδρους με ατιμωτικό τρόπο και ο ίδιος όταν πια πάτωσε η κατάσταση και βάλτωσαν όλα και η ομοσπονδία είχε διαλυθεί και ο ελληνισμός στην ΝΥ είχε διχαστεί για μια 4αετια τον Μάιο του 2008 πρότεινε την επαναφορά και αθώωση τους! Και το ακόμα χειρότερο; Σήμερα τον Νικόλαο Διαμαντίδη ακόμα τον κυνηγά και τον βαραίνει η βαριά σκιά του σκανδάλου με τα 27.000 που χάθηκαν δια της ασφάλειας και του ατυχήματος που ποτέ δεν έγινε τον Μάρτιο του 2007! Αυτό ήταν το δυσώδες κλίμα που παρέλαβε ο Δημήτρης Καλαμαράς. Και αυτό όλο το συρφετό είχε να αντιμετωπίσει από σκιές του παρελθόντος που ακόμα περιφέρουν την βαριά σκιά τους στο Σταθάκειο πολιτιστικό κέντρο...

Με πιο απλές και καθαρές κουβέντες Ο Δημήτρης Καλαμαράς μετά από μια διαρκή δεκαετή παρουσία στα κοινά που τον έφερε στην ανάληψη της ευθύνης της προεδρίας της Ομοσπονδίας τον Ιούνιο του 2008 , απέδειξε ότι πρόκειται για υπεύθυνο πολιτικό άνδρα που ελπίζουμε στην νέα θητεία του να φανεί πιο τολμηρός και αποφασιστικός. Αντάξιος της εμπιστοσύνης της ομογένειας. Ο Δημήτρης Καλαμαράς είναι άνδρας πολιτικά τοποθετημένος, συνειδητοποιημένος , με άποψη και παρουσία στο αμερικανικό γίγνεσθαι. Και προ πάντων άνθρωπος καθαρός! Γνήσιος! Τίμιος! Διάφανος σα το γυαλί αλλά πολιτικά ίσως με μειωμένα αντανακλαστικά στις αντιδράσεις του για τα δημόσια τεκταινόμενα και κυρίως ακόμα πολιτικά αδύναμος να απομακρύνει από δίπλα του όλους αυτούς που πολύ εύστοχα ο Γιώργος Κατσίχτης αποκαλεί «κροκόδειλους»!



Το προφίλ του Δ. Καλαμαρά δείχνει και αποδεικνύει-στα δυο χρόνια της θητείας του- ότι πίσω από τον νέο και σοβαρό Αμερικανό επαγγελματία και πετυχημένο δικηγόρο στην ειδικότητα του, υπάρχει ένα πρόσωπο βαθιά πολιτικοποιημένο στην αμερικανική πραγματικότητα αλλά με την νοοτροπία του σύγχρονου Ελληνό Αμερικανού δεύτερης γενιάς. Με σαφή και έντονη την διαφορά αντιλήψεων, προτεραιοτήτων και μαχητικότητας με τον Ελληνό Αμερικανό πρώτης γενιάς. Άνθρωπο που έχει όμως αγωνίες για την καταγωγή και την δική του εθνική ταυτότητα και τον αυτοπροσδιορισμό του μέσα στο μωσαϊκό των εθνοτήτων που καλείται να συνυπάρξει η Ελληνική Κοινότητα στις ΗΠΑ. Ξέρει την σημασία των εθνικών θεμάτων της χώρας καταγωγής του, αλλά πιστεύει ότι ένας Αμερικάνικος οργανισμός όπως Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ πρέπει να γίνει δυνατότερη ισχυρότερη στις ΗΠΑ και όχι στην Ελλάδα, ώστε να μπορεί να πιέζει. Άποψη σωστή αλλά μέχρι σήμερα απραγματοποίητη. Πίσω από το αθώο και πολλές φορές αφελές χαμόγελο του Δημήτρη Καλαμαρά κρύβεται πολύ καλά ένας άνθρωπος έξυπνος που διαθέτει την αφέλεια του Αμερικανού αλλά και την εξυπνάδα της ελληνικής καταγωγής του. Σκέπτεται με την αμερικάνικη αντίληψη αλλά δρα ακόμα με ελληνική νοοτροπία και εκεί είναι που γίνεται το μπέρδεμα.



Είναι άνθρωπος που έχει όρεξη για δουλειά και διάθεση για ουσιαστική προσφορά, αφού μέσα στα ερείπια που παρέλαβε το πρώτο που είχε να αντιμετωπίσει και να ανορθώσει είναι αφενός η αξιοπιστία και η σοβαρότητα του οργανισμού που άφησε πίσω του διαλυμένο ο πολύς κ. Διαμαντίδης και αφετέρου το ηθικό των μελών του οργανισμού! Έδωσε το παρόν παντού όπου και αν προσκλήθηκε χωρίς να κάνει διακρίσεις με στόχο, όχι την αυτοπροβολή, αλλά να ανακτήσει την χαμένη αξιοπιστία του οργανισμού. Είναι ένας άνθρωπος που θέλει να παράξει έργο, εν τούτοις όμως αφενός κατάλοιπα του παρελθόντος(που κρατούν τις καρέκλες προκλητικά) και αφετέρου η μη επαρκής προσφορά ικανού επιτελικού δυναμικού -όπως αποδείχτηκε στην πράξη μετά από δυο έτη από το πολιτικό στελεχιακό δυναμικό του- με αξίες, οράματα και προ πάντων με την ίδια όρεξη για δουλειά. Δυναμικό αντάξιο των προσδοκιών και των σύγχρονων απαιτήσεων της Ελληνικής κοινότητας, που ακόμα δεν έχει και έτσι δεν του δίνει τα εχέγγυα για κάτι καλύτερο. Ωστόσο παρ' όλα αυτά κατάφερε και με κάποια -έστω μικρά βήματα- να παρουσιάσει ένα διαφορετικό πρόσωπο η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ με παρουσία σε διάφορα κοινά αμερικάνικα προγράμματα για εθνικούς οργανισμούς.



Κατάφερε με μικρά αλλά σίγουρα βήματα να προσεγγίσει κάποιες προσωπικότητες σοβαρές, όπως οι Γιατροί και άλλοι οργανισμοί που δειλά - δειλά κάνουν την εμφάνιση τους στις αίθουσες της ομοσπονδίας. Κατάφερε να συνεννοηθεί και να επιδείξει σοβαρότητα και πάνω από όλα να δείξει ήθος και υπευθυνότητα. Θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα σε θέματα διαφάνειας αλλά τουλάχιστον προσπάθησε και κέρδισε δίκαια την εμπιστοσύνη του κόσμου για ακόμα μια θητεία. Θα μπορούσε να είχε κάνει πιο αποφασιστικά βήματα με ριζικές τομές και αλλαγές που θα μείνουν αλλά πάντα υπάρχει χρόνος αρκεί να θέλει και να έχει την πολιτική βούληση. Σημασία έχει ότι έχει ήθος. Δεν λέει ψέματα και δεν αερολογεί. Δείχνει ποιότητα χαρακτήρα, έστω και αν πολλές φορές τον επικρίναμε σε επιμέρους ζητήματα που έδειξε πολιτική ατολμία να πάρει σημαντικές αποφάσεις. Προτίμησε την οδό της συνεννόησης και της καταλλαγής, αλλά δεν υποβίβασε και άλλο το ήδη καταβαραθρωμένο και παντελώς αναξιόπιστο πρόσωπο που έδειχνε προς τα έξω η προηγούμενη διοίκηση( Διαμαντίδη). Θα μπορούσε πράγματι να ρίξει φως στα σκάνδαλα που παρέλαβε αλλά προτίμησε την οδό της «ειρήνης», όμως δεν έλυσε το μεγάλο πρόβλημα της διαφάνειας.

Έβαλε κάποιους στόχους -έστω και μη άμεσα ωφέλιμους στην Ελληνική κοινότητα - όπως η ανέγερση δεύτερου ορόφου για τους συλλόγους που δεν έχουν δικό τους κτήριο, ή ανέγερση ενός μουσείου για τον Έλληνα μετανάστη στην επέκταση κτηρίου που σχεδιάζει. Η επέκταση αυτή θα είχε όμως νόημα και ανταπόκριση μόνον αν επιτέλους η ομοσπονδία άνοιγε διάπλατα τις πόρτες της και με ένα νέο εκλογικό αναλογικό σύστημα που θα έδινε την ευκαιρία να συμμετέχουν στις διαδικασίες εκλογής και ανάδειξης ηγεσίας της ομοσπονδίας κάθε έλληνας άνω των 18, έστω και αν δεν ανήκει σε κάποιο σύλλογο, αρκεί να έχει την δυνατότητα να αποδείξει την καταγωγή του! Σύλλογοι, οι οποίοι αν δεν κλείνουν, φυτοζωούν απλά για την σφραγίδα- Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να γεμίσει ξανά η ομοσπονδία. Αυτή είναι η μοναδική λύση η εκλογή ηγεσίας με συμμετοχική δημοκρατία σε διευρυμένη λαϊκή βάση όλης της ελληνικής κοινότητας της περιφέρειας ευθύνης της Ομοσπονδίας. Μόνο έτσι θα υπάρξουν ανανέωση έμψυχου δυναμικού, νέα και αληθινά ικανά πρόσωπα να προσφέρουν και να δουλέψουν και όχι μετεωρίτες που προσβλέπουν μόνο σε προσωπικά οφέλη, όπως συνέβη και στις τελευταίες εκλογές του 2008 με διάφορους διάττοντες αστέρες.. .. Αυτή και μόνον η διαδικασία είναι που θα ανανεώσει το έμψυχο δυναμικό της ομοσπονδίας. Θα αναδείξει νέα πρόσωπα και είναι αυτή η διαδικασία που θα μπορέσει να αποτελματώσει τον οργανισμό αυτόν από την απραξία και το τέλμα που βρίσκεται. Αδιέξοδα στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν. Υπάρχει ακόμα χρόνος και μπορεί να γίνει η αλλαγή που θέλει και επιζητεί εδώ και χρόνια ο απλός ομογενής. Ομογενής, ο οποίος διαμαρτύρεται σιωπηρώς με την αποχή του από τα της Ομοσπονδίας αηδιασμένος και αγανακτισμένος από όσο έχουν προηγηθεί όλα αυτά τα χρόνια..


Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και για πολλά άλλα που στην συνέχεια των ημερών θα δούμε ο Δημήτρης Καλαμαράς είναι ο άνθρωπος της Χρονιάς για το 2009.



ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: και φυσικά μην περιμένετε να διοργανώσουμε φιέστες και πανηγύρια για να αποδώσουμε αυτόν τον συμβολικό τίτλο ενθάρυνσης, τιμής και σεμνής διάκρισης, αφού ακριβώς δεν αποσκοπούμε πουθενά! ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΕΙ Η ΖΗΤΗΣΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΟΛΑΡΙΟ και γιατί πάντα -ΟΣΟ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ - θα είμαστε πάντα "απέναντι" να κάνουμε έλεγχο με κριτική αντίληψη και πάντα με αγαθή προαίρεση...

ΝΑ ΠΟΙΟΥΣ(ΑΠΟΔΗΜΟΥΣ) ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ


Την Κυριακή 27 Δεκεμβρίου(09) ανήμερα της εορτής του Πρωτομάρτυρα Αγίου Στεφάνου, η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης οργάνωσε -για ακόμα μια χρονιά- με ευθύνη της πολιτιστικής επιτροπής την καθιερωμένη Χριστουγεννιάτικη εορτή για τα παιδιά στο Σταθάκειο πολιτιστικό κέντρο στην κάτω αίθουσα του κτηρίου. Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη σε εκείνους που «έφυγαν» τον Άρη Αλεξανδρόπουλο, τον Γιάννη Σερέτη, την Ειρήνη Λαδά, την Μαρία Κάλλα, και τον Παντελή Μαυρέλη ενώ τιμητική διάκριση απονεμήθηκε στον πρέσβη κ. Γιώγο Βέη για την ουσιαστική συνεισφορά του στην αγορά του κτηρίου της ομοσπονδίας με χρήματα από το κληροδότημα Γεωργιάδη που ανήκε στο Ελληνικό κράτος μέρος του οποίου διαχειρίζονταν το Γενικό Προξενείο της Ν.Υ. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους περισσότεροι από 200 ομογενείς, οι οποίοι δείπνησαν με το Δ.Σ. στην μεγάλη πλειοψηφία του να προσφέρει εθελοντικά όπως πάντα την εργασία του πλην ελαχίστων θλιβερών εξαιρέσεων που δεν προσήλθαν αν και είχαν υποχρέωση αλλά και κάποιων άλλων που αν και παρίσταντο, εν τούτοις δεν κούνησαν ούτε το χεράκι τους και απολάμβαναν προκλητικά τις αγαθές δωρεές εδεσμάτων και γεύσεων. Το πρόγραμμα περιείχε εκτός από τα κάλαντα, τα πάντα. Ακροβατικά από την σχολή Λουπάκη, παραδοσιακούς ποντιακούς χορούς, ταχυδακτυλουργικές επιδείξεις. Μια γεύση από το τι έγινε μπορείτε να ΔΕΙΤΕ από το φωτορεπορτάζ και το βίντεο που έχουμε στην διάθεση σας.

Σίγουρα το θέμα το είδατε ή θα το δείτε στριμωγμένο σε κάποια φωτογραφία με λεζάντα του Εθνικού Κήρυκα, στην greek news ή άλλη τοπική ομογενειακή έκδοση, επομένως εμείς εδώ δεν έχουμε λόγο να σταθούμε στην είδηση και περιγραφή σε αυτό καθαυτό το γεγονός, αφού έτσι και αλλιώς με κάποιο τρόπο έφτασε στην αντίληψη σας. Εμείς εδώ εν όψει και της νέας μισής εναπομείνασας θητείας μέχρι τον Απρίλιο(2010) ουσιαστικά -μετά αρχίζει το πανηγύρι των εκλογών και των γνωστών ζυμώσεων και ανακατατάξεων οι μισοί θα φτιάξουν άλλον συνδυασμό και τούμπαλιν- θα ρίξουμε το φως του προβολέα μας με αφορμή αυτή την Χριστουγεννιάτικη εορτή, σε εκείνα τα πρόσωπα που έπαιξαν τον καθοριστικό ρόλο και σε αυτή την όντως καλή προσπάθεια της ομοσπονδίας ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ, αλλά και σε κάποια σημεία που είναι αναγκαίο να επισημανθούν καλόπιστα και με αγαθή προαίρεση, όπως πάντα εν όψει και της νέας χρονιάς.

Μπαίνοντας στην αίθουσα, που ευτυχώς ήταν κατάμεστη από παιδικές φωνές που ανέμεναν την εμφάνιση του Αγίου Βασίλη, ο οποίος στο τέλος της εορταστικής εκδήλωσης μοίρασε παιχνιδάκια και δώρα για αγόρια και κορίτσια, αυτό που εύκολα γινόταν αντιληπτό ήταν ότι και αυτή την φορά, όπως και στο παρελθόν σε παρόμοιες ευκαιρίες όλα δυστυχώς οργανώθηκαν -από τον έχοντα το γενικό πρόσταγμα της πολιτιστικής επιτροπής- στο πόδι και την τελευταία στιγμή! Πρόχειρα έτσι απλά για να πούν αυτοί που συνήθως αυτοπροβάλλονται -και τώρα πια δυστυχώς για εκείνους- η ομογένεια τους γνωρίζει αρκετά καλά, ποιοι είναι, τι επιδιώκουν και τι προσδοκούν. Κάθε φορά δυστυχώς αφήνουν την «σφραγίδα» και το στίγμα με την εν γένει και κατά περίπτωση συμπεριφορά τους ...

Το πρώτο και αρκετά σημαντικό, είναι ότι καθ' όλη την διάρκεια της εκδήλωσης από την αρχή ως το τέλος φάνηκαν αυτοί που πραγματικά εργάζονται από μικρές αλλά σημαντικές εικόνες, η μια διαδεχόταν την άλλη θετικά. Στα χρόνια και την ταραγμένη μαύρη εποχή Διαμαντίδη που καταβαράθρωσε την Ομοσπονδία είχαμε συνηθίσει τον «κύριο» αυτό να κάθεται και να δίνει εντολές (έστω και αν όλοι τον έπαιρναν στο ψιλό και στην καζούρα) σε ό,τι και αν γινόταν, εν τούτοις αυτό που έβλεπε κάποιος που δεν γνωρίζει βαθύτερα τα αίτια της κατάστασης ήταν ότι ο πρόεδρος δίνει μόνο εντολές. Διατάζει. Προστάζει. Χτυπά το χέρι στο τραπέζι και κυρίως κάνει βρωμιές. Σκάνδαλα! Κακοδιαχείριση! Κακοδιοίκηση! Και άλλα τέτοια φαιδρά. Αυτά είχαμε συνηθίσει να λέμε και να ξανά γράφουμε και να επαναλαμβάνουμε στα 4 χρόνια της οπισθοδρόμησης από τον κ. Διαμαντίδη και των οικονομικών σκανδάλων που άφησε πίσω του στα ταραγμένα χρόνια της θητείας του. Θητεία που όχι μόνο διέλυσε ηθικά και οργανωτικά τον θεσμό αλλά καταβαράθρωσε κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και αξιοπιστίας προσώπων και θεσμού.



Αντιθέτως η εικόνα το προφίλ του Δημήτρη Καλαμαρά εν τοις πράγμασι (στην πράξη δηλαδή) γενικά δείχνει άνθρωπο που όπως απέδειξε στην πράξη, με την συστηματική και αθόρυβη δουλειά του έχει φανεί εμπράκτως η όρεξη και διάθεση του για δουλειά αλλά που δυστυχώς δεν έχει ανθρώπους ικανούς δίπλα του τόσους όσους θα έπρεπε {βλέπε σχετική πολιτική ανάλυση}. Γιατί αυτό που παρατηρήσαμε μέσα σε αυτή την μικρή, απλή, και λιτή έστω χαμηλών προσδοκιών, διοργάνωση είναι η κατάθεση προσωπικής προσφοράς και εργασίας, όχι μόνον των μελών του Δ.Σ. τα οποία θα δούμε παρακάτω ένα προς έναν , αλλά προσωπικά του ιδίου του Δημήτρη Καλαμαρά, ο οποίος ενώ ορθώς έχει ένα profile politically correct εν τούτοις ξέρει -όπως έχει αποδείξει τα δυο χρόνια της θητείας του ως πρόεδρος, αλλά και μια δεκαετία πριν με την συνεχή αλλά αθόρυβη προσφορά του- αν χρειαστεί να σηκώνει τα μανίκια και να ζώνεται την ποδιά της δουλειάς! Ξέρει να υπηρετεί με χαμόγελο όχι υποκριτικό μάλιστα όταν προσπαθεί να υποκριθεί και να παρουσιάσει κάτι που δεν είναι και δεν το πιστεύει χάνει πολλά στην» παράσταση». Για παράδειγμα σε αυτή την εορτή ήταν η πρώτος στην δουλειά! Κυριολεκτικά! Να υπηρετήσει με απλότητα τον ομογενή. Να τον σερβίρει ο ίδιος. Να του πάει το φαγητό. Να του δώσει το γλυκό. Να φέρει ό,τι χρειαστεί κάποιος, είτε τον γνωρίζει είτε όχι. Να του μιλήσει. Να τον υποδεχθεί με το χαμόγελο. Να του δώσει το χέρι του. Να του πει μια ζεστή κουβέντα -και αυτό πάντα όχι μόνο τώρα που το απαιτεί το πνεύμα των εορτών. Ακόμα και να μαψέψει τα πιάτα των προσκεκλημένων. Να πάρει τηλέφωνα. Να απευθύνει προσωπικές προσκλήσεις. Να επικοινωνήσει με κόσμο.



Αλήθεια μιας και ο λόγος περί επικοινωνίας, αν και δεν αξίζει τόσο να γίνει αναφορά στο συγκεκριμένο πρόσωπο, εν τούτοις απαιτείται να αναφερθεί για την αποκατάσταση της αλήθειας και την τάξη των πραγμάτων να επισημανθεί ως γεγονός ότι σε αυτό το Δ.Σ. πάλι με πρόταση πάλι του κ. Πέτρου Γαλάτουλα είχε τοποθετήσει στις δημόσιες σχέσεις και μάλιστα με τυμπανοκρουσίες και πολλές ελπίδες και προσδοκίες που τελικά διαψεύστηκαν στο πρόσωπο της - σύμφωνα πάντα και με όσα και η ίδια χωρίς να χάνει ευκαιρία υποσχόταν δημοσίως- η κ. Έλλη Μελέμη. Μια κυρία την οποία και εμείς πράγματι υποστηρίξαμε. Την προβάλαμε πολλαπλώς. Την στείλαμε σε τηλεοπτικά πάνελ πρώτης σε τηλεθέασης εκπομπής (ΖΟΥΓΚΛΑ). Την βγάλαμε στο μεγαλύτερο ελληνικό ραδιόφωνο(Flash). Την στηρίξαμε και την προβάλλαμε ποικιλοτρόπως και από εδώ. Την συστήσαμε σε ανθρώπους και πανεπιστημιακούς και γενικότερα της σταθήκαμε και στις πιο προσωπικές της στιγμές ως άνθρωποι, όμως απολογιστικά και ανεξάρτητα από την όποια προηγούμενη διαπροσωπική σχέση, εν τούτοις στα δυο έτη που πέρασαν δυστυχώς εκ των πραγμάτων φάνηκε πως δεν ανταποκρίθηκε όχι μόνο στα σοβαρότατα καθήκοντα που της ανατέθηκαν, αλλά επέδειξε άκρατο καιροσκοπισμό και ιδιοτέλεια ενώ γενικά υπήρξε ασυνεπής στο πόστο που της δόθηκε αλλά και σε ότι της ανατέθηκε όπως επί παραδείγματι η διοργάνωση διημερίδας κατά την περίοδο της παρέλασης τον Απρίλιο του 09. Ένα πόστο που κυριολεκτικά της χαρίστηκε χωρίς να έχει κοπιάσει νωρίτερα. Χωρίς να έχει προσφέρει τίποτα απολύτως στην ομογένεια και τον Ελληνισμό! Με ανύπαρκτη προσφορά, εν τούτοις προωθήθηκε σκανδαλωδώς από τον κ. Πέτρο Γαλάτουλα κάτω από το γενικότερο πρίσμα εκείνων των ημερών για την συμμετοχή νέων ανθρώπων στο ΔΣ που εκλέχτηκε! Αντιθέτως φάνηκε. Αμετροεπής. Ανεπαρκής. Ανίκανη να ανταποκριθεί στις προσδοκίες όχι μόνο των ανθρώπων που την εμπιστεύτηκαν αλλά κυρίως για την σοβαρότατη θέση που της δόθηκε. Μόνο λόγια και φαμφάρες! Λόγια! Κούφια λόγια! Με διάφορες προσχηματικές δικαιολογίες πάντα ήταν απούσα... «Παρών» μόνο στα έτοιμα με την δουλειά άλλων... κρίμα... Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον, αν ποτέ της ξανά δοθεί κάποια ευκαιρία, ανεξάρτητα από τα προσωπικά της πιστεύω για την ομογένεια -τα οποία ειρήσθω εν παρόδω- δεν την κολακεύουν καθόλου ως άνθρωπο που έχει πτυχίο ανώτερης σχολής... όφειλε αν μη τι άλλο να προσφέρει τα τυπικά δηλαδή δουλειά(!) μιας και ποτέ της δεν κατάφερε αν και τις δόθηκαν πολλές ευκαιρίες να έχει συστήσει τουλάχιστον την επιτροπή δημοσίων σχέσεων! Επιτροπή φάντασμα η οποία ουδέποτε έπραξε τίποτα στο ελάχιστο εδώ και δυο έτη. Ας ελπίσουμε ότι στους 3 ½ μήνες που απομένουν θα κάνει κάτι έτσι για την στάχτη στα μάτια του κόσμου που την εμπιστεύθηκε απαξιώνοντας τον με την στάση και την συμπεριφορά της...

Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΠΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Σε αυτή την όμορφη Χριστουγεννιάτικη εορτή και πάλι έλαμψαν με την δουλειά και την προσφορά τους νεότεροι, αλλά και παλαιότεροι όπως το ζεύγος Παναγιώτη και Ναυσικά Μιαχαλέα, οι οποίοι αν και τους έχουμε επικρίνει κατά το πρόσφατο παρελθόν εν τούτοις ουδείς-πόσο μάλλον εμείς- μπορεί αμφισβητήσει την συνεχή πολυετή προσφορά τους σε πολλά ζητήματα της ομοσπονδίας, από τα καλλιστεία που είναι καιρός να αναβαθμισθούν και να γίνει κάτι καλύτερο μέχρι ουσιαστικά ζητήματα ήθους όπου κατά το παρελθόν έχουν συμβάλλει αποφασιστικά και οι δυο. Ήρθε η ώρα όμως να παραχωρήσουν τις θέσεις σε νεότερους με περισσότερες δυνάμεις και όρεξη. Ήρθε η ώρα να παραδώσουν την σκυτάλη σε νεότερα και ικανά παιδιά όπως ήταν εκείνοι όταν πρωτομπήκαν στην Ομοσπονδία -πριν 30 χρόνια- και κάποιοι άλλοι τους παραχώρησαν ευγενικά τις θέσεις τους τώρα οφείλουν και εκείνοι να παραδώσουν σκυτάλη. Προσέφεραν ήδη αρκετά και ήρθε η ώρα από την θέση πια του παρατηρητή να προσφέρουν την εμπειρία και την γνώση τους όταν και όποτε τους ζητηθεί και να είναι σίγουροι ότι πάντα θα ζητείται η άποψη τους.

Πρώτος στο σερβίρισμα -ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος ακόμα- Διονύσης Πυλαρινός, από τα νέα και ικανά στελέχη με πολλές ανησυχίες αλλά και αγωνιστικότητα που αφενός ακόμα και αν έχει κάνει λάθη στη διαχείριση ζητημάτων -και ποιος δεν κάνει αλήθεια λάθη ειδικά όταν εργάζεται - εν τούτοις η παρουσία και η δουλειά του γεννά προσδοκίες για το μέλλον. Αν θελήσει βέβαια να παραμείνει στα της ομοσπονδίας και στα κοινά για να προσφέρει με τον ίδιο ζήλο και δεν επηρεαστεί από πρόσωπα που τελικά αποδείχτηκαν ανάξια εμπιστοσύνης. Στέλεχος ικανότατο που μπορεί να επαξίως χρησιμοποιηθεί κατάλληλα διαδραματίζοντας ουσιαστικό ρόλο στα κοινά της ομογένειας.



Ουσιαστική και η άοκνη προσφορά δουλειάς του κ. Αντώνη Φωκά που πάντα εκεί έτοιμος χαμογελαστός προσφέρει αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, το ίδιο και ο κ. Κωστόπουλος ο οποίος με χαμόγελο σέρβιρε τον κόσμο φέροντας και την κόρη του να προσφέρει εθελοντική εργασία. Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον γνωστό Τάκη Νικολόπουλο που επίσης προσέφερε δουλειά και χαμόγελο. Το ίδιο εμφανής ήταν και η παρουσία του παλαιού και επιτυχημένου με διαπιστωμένη και καταγεγραμμένη προσφορά στα κοινά της ομογένειας -και εν πολλοίς κατακρινόμενου για την ανάληψη της ευθύνης της διοργάνωσης του Α' Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων - Δημήτρη Δημητρίου ο οποίος αν και τελευταία ταλανίζεται από πολλά προσωπικά οικογενειακά προβλήματα με την ταλαιπωρία της υγείας της μητέρας της συζύγου με βαρύτατο εγκεφαλικό, εν τούτοις ήταν εκεί παρών και όχι μόνο δούλεψε ουσιαστικά αλλά ίσως ως ο μόνος βαθύς γνώστης της ιστορίας της Ομοσπονδίας προλόγισε και τον τιμώμενο πρέσβη κ. Γιώργο Βέη ο οποίος δεν μπόρεσε να παραστεί λόγω εσπευσμένης επανόδου του στην Ελλάδα .



Αυτός όμως που κυριολεκτικά δίνει τον εαυτό του -παρόλο που τον έχουμε επικρίνει κατά το πρόσφατο παρελθόν για άλλους λόγους που δυστυχώς συνεχίζουν να υφίστανται αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όταν υπάρχει κάτι θετικό δεν πρέπει να (του) αναγνωρίζεται- είναι ο Γιάννης Γκόρος ! Είναι ο άνθρωπος για κάθε δουλειά! Είναι στην κουζίνα αυτός που κάνει τα πάντα και έχει το γενικό πρόσταγμα! Μαγειρεύει υπό τις οδηγίες του Γιώργου Κατσίχτη, καθαρίζει, σκουπίζει, φυλάει το κτήριο, παρακολουθεί την ασφάλεια του κτηρίου από το κλειστό κύκλωμα που έχει τοποθετηθεί, φροντίζει γενικά το κτήριο για την τροφοδοσία του, για το ρεύμα, το ζεστό νερό. Γενικά κάνει κάθε δουλειά χωρίς να υπολογίζει χρόνο. Είναι με δυο λόγια ο "προσωπάρχης" του κτηρίου στην πράξη, επομένως αν αυτό δεν προσκρούει σε άλλες νομικής φύσεως δυσκολίες θα μπορούσε να διαμένει μόνιμα και νόμιμα και εντός του κτηρίου αν και ο ίδιος το επιθυμεί. Η πρόταση γίνεται αφού έτσι κι αλλιώς επί 24ωρου βάσεως είναι ο άνθρωπος που όποτε και αν πας στο Σταθάκειο είναι εκεί! Οπότε ας εγκατασταθεί μόνιμα και ας θεσμοθετηθεί θέση επί αμοιβή -γιατί ό, τι προσφέρει ο κ. Γκόρος είναι σε εθελοντική και μόνον βάση- του προσωπάρχη του κτηρίου με ένα συμβολικό έστω τίμημα και τιμητικά με απόφαση της Ομοσπονδίας ας δοθεί η θέση τιμής ένεκεν στον κ.Γκόρο και εκείνος ας την αρνηθεί!

Ένα άλλο πρόσωπο που αθόρυβα βοηθά την Ομοσπονδία σε ότι του ζητηθεί και σε οποιδήποτε πόστο είναι εκλεκτός Θανάσης Αρώνης. Ένας άνθρωπος απλός. Σεμνός. Με απίστευτα ταλέντα και ικανότητες που θα ζήλευαν επαγγελματίες τους είδους όχι μόνο στην φωτογραφία αλλά και στο σχεδιασμό αφίσας. Καρτών, και κάθε άλλου είδους εργασία που έχει να κάνει με φωτογραφία και σχεδιασμό. Πάντοτε πρόσχαρος με το χαμόγελο στο πρόσωπο και τον καλό λόγο. Γλυκύς και εξυπηρετικός. Με διάθεση ανιδιοτελούς συνεχούς και άοκνης προσφοράς. Άνθρωπος που προσφέρει με κάθε τρόπο και πάντα έτοιμος να δουλέψει!

Ωστόσο δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε την εμφανέστατη απουσία του επίτιμου προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων ΝΥ, κ. Βασίλειου Σταθάκου ο οποίος μάλλον θα έπρεπε να είναι παρών αφού η τιμητική διάκριση για την αγορά του κτηρίου στην οποία συνέβαλε τα μέγιστα με την αποφασιστική οικονομική συνδρομή του, αποδιδόταν και σε ανθρώπους που συνέβαλαν επίσης με το δικό τους τρόπο και πολύ πριν δώσει την μεγάλη δωρεά των 650.000$. Το ερώτημα είναι αν προσκλήθηκε και αν ναι γιατί δεν ήλθε;

Καθ' όλη την διάρκεια της 3ωρης εκδήλωσης αυτό που κυριαρχούσε στην αίθουσα ήταν τα παιδικά προσωπάκια γεμάτα χαρά και χαμόγελα ικανοποίησης για το συμβολικό δωράκι που τους έδωσε ο Αγιος Βασίλης τον οποίο υποδυόταν με επιτυχία ο γνωστός Ομογενής πετυχημένος και αναγνωρισμένος καλλιτέχνης λάτρης της 7ης τέχνης και του θεατρικού θεάματος την οποία υπηρετεί πιστά δεκαετίες τώρα Άγγελος Νιάκας.



ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ όπως οι

ΠΕΤΡΟΣ & ΓΙΟΥΛΗ ΠΑΝΤΑΖΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ & ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΧΤΗΣ

Ωστόσο αυτό που οφείλουμε να τονίσουμε για ακόμα μια φορά είναι και αυτή- όπως δεκάδες άλλες εκδηλώσεις κατά το παρελθόν - πράγματι πετυχημένη εορτή δεν θα μπορούσε να γίνει αν δεν υπήρχαν οι απλοί άνθρωποι αλλά μεγάλοι στην ψυχή και το ηθικό ανάστημα Άνθρωποι όπως το Γιώργος και ο Παναγιώτης Κατσίχτης( Neptune Diner) και το ζεύγος Πανταζή, Πέτρος και η Γιούλη, ιδιοκτήτες του Λευκού Πύργου στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Μια γιορτή τόσο πλούσια σε δώρα τα οποία αγοράστηκαν με έξοδα των συλλόγων ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ», ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ», ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΩΝ « ο ΑΙΝΟΣ» αλλά κυρίως και πρωτίστως της 4αδας Κατσίχτη - Πανταζή οι οποίοι έβαλαν τα γλυκά και μέρος των εξόδων για τα άφθονα δώρα των παιδιών ενώ το γεύμα δεν θα μπορούσε να γίνει αν δεν ήταν για ακόμα μια φορά ο Γιώργος Κατσίχτης με τον αδερφό του Παναγιώτη! Η Ομογένεια οφείλει πολλά σε αυτούς τους ανθρώπους! Πάρα πολλά! Και είναι τόσα αυτά που έχουν προσφέρει εδώ και δεκαετίες χωρίς -και το κυριώτερο -χωρίς να επιζητούν τίποτα! Ούτε αναγνώριση γιατί την έχουν και κοινωνικά και επαγγελματικά! Ούτε άλλους είδους «γαλόνια» και αξιώματα γιατί τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα ζεστό παιδικό χαμόγελο ή ένα νεύμα ικανοποίησης από ανθρώπους που έχουν ανάγκη έστω και ενός πιάτου φαγητού έστω και αν πάντα βλέπεις τα ίδια πρόσωπα. Γιατί, δυστυχώς οι ίδιοι και ίδιοι είναι δυστυχώς αυτοί που πάνε σε αυτά τα γεύματα -και δείπνα- ανθρωπιάς θα τα λέγαμε εμείς - όλα αυτά που διοργανώνει η Ομοσπονδία τα τελευταία χρόνια στην προσπάθεια της να γεμίσει τις αίθουσες της, έχοντας βέβαια χάσει τον προσανατολισμό και τους βαθύτερους στόχους της ύπαρξης και του έργου που οφείλει να επιτελεί ως δευτεροβάθμιος οργανισμός. Και φυσικά δεν μπορεί όλα αυτά που οφείλει η Ομογένεια δια της Ομοσπονδίας στους Γιώργο και Παναγιώτη Κατσίχτη Πέτρο και Γιούλη Πανταζή, να απομονωθούν σε μια απλή φτηνή «τιμητική» πλακέτα -που τις περισσότερες φορές φτιάχνεται στο πόδι - και γιατί πάντα κάτι θέλουν να ζητήσουν οι «κροκόδειλοι» όπως εύστοχα χαρακτηρίζει ο Γιώργος Κατσίχτης που δεν χαρίζεται σε κανέναν -και καλά κάνει- όλους τους καρεκλοκενταύρους με θητεία 30 ετών και πλέον που δεν λένε να παραδώσουν -όχι το πνεύμα καλά να είναι οι άνθρωποι γεροί και δυνατοί- αλλά την καρέκλα!

Δεν μπορεί να αποτιμηθεί η συνειδητή προσφορά των αδελφών Κατσίχτη και του ζεύγους Πανταζή! Και αυτά που γράφουμε εμείς -για άλλη μια φορά για την τετράδα αυτή των ανθρώπων αυτών- είναι πάρα πολύ λίγα μπροστά σε αυτά που αθόρυβα καθημερινά προσφέρουν στο σύνολο της Ομογένειας με κάθε τρόπο, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Αθόρυβα. Σεμνά εδώ και σχεδόν 3 δεκαετίες. Με ταπεινοφροσύνη αξιοποιούν τις ευλογίες, τα υλικά περισσεύματα που τους χάρισε ο Θεός μετά από κόπους και ίδρωτες ετών δίνοντας σε κάθε έναν που έχει ανάγκη και όχι μόνο στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ. Προσφέρουν παντού και σε όλους και χωρίς διακρίσεις αλλά προ πάντων προσφέρουν στην Ελληνική Ομοσπονδία της Νέας Υόρκης. Έχουν μεγαλύτερη όμως αξία αυτές οι τελευταίες προσφορές τους προς τον Ελληνισμό και την Κοινότητα διότι η οικονομική κρίση αν και έχει επηρεάσει αισθητά και τις επιχειρήσεις τους εν τούτοις δεν φείδονται κόπων και κόστους και διαρκώς προσφέρουν ανεξαρτήτως εξόδων! Δεν υπολογίζουν μπροστά στην χαρά και την προσφορά. Είναι παρά πολύ λίγα όσα και αν πούμε για τον Πέτρο, την κ. Γιούλη, τον Παναγιώτη και τον Γιώργο...

Αυτοί οι απλοί τίμιοι και αγνοί άνθρωποι ας είναι ο οδηγός και το φωτεινό παράδειγμα για τις επόμενες γενιές των νέο- Ελλήνων της Ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ. Προσφέρουν αγόγγυστα. Ανύσταχτα και σε μόνιμη βάση είναι παρόντες παντού! Και αυτό που αξίζει να επισημανθεί είναι η αγαθή προαίρεση και η χωρίς τυμπανοκρουσίες προσφορά! Στα πρόσωπα τέτοιων απλών ανθρώπων ενσαρκώνεται ο γνήσιος και ανόθευτος Ελληνισμός της Αμερικής. Όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν την κα Γιούλη και τον κ. Πέτρο(Πανταζή) τον Παναγιώτη και τον Γιώργο (Κατσίχτη) ο Ελληνισμός δεν θα σβήσει ποτέ στην δικαίως επονομαζόμενη νέα Γη της επαγγελίας. Αυτοί οι απλοί άνθρωποι αποτελούν την ραχοκοκαλιά και την συνέχεια του Ελληνισμού όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στους όπου γης Έλληνες. Τέτοια πρόσωπα είναι αυτά που αγωνίζονται, τρέχουν και πάντα προσφέρουν πρώτοι την δωρεά-από το υστέρημα και το περίσσευμα- είτε για φιλανθρωπικούς και κοινωνικούς λόγους είτε πολύ περισσότερο για τα εθνικά μας θέματα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι και πρέπει να αποτελούν φάρο φωτοδότη για την νεότερη γενιά. Αυτοί οφείλουν να είναι το ζωντανό παράδειγμα των νεοτέρων. Σε αυτούς οφείλονται η αναγνώριση, τα εύσημα και τα παράσημα της ελληνικής πολιτείας για την συνέχεια της Ελληνικής παρουσίας στις ΗΠΑ. Τέτοιοι άνθρωποι όπως ο Γιώργος, ο Παναγιώτης, ο Πέτρος και η Γιούλη γενιές πριν είναι που έκτισαν Σχολειά και Εκκλησιές. Ανάστησαν παιδιά με ήθος και πνευματική καλιέργεια. Τα σπούδασαν και τα έκαναν μεγάλους και τρανούς σε αξιώματα. Τέτοια πρόσωπα οφείλει να προσκαλέσει όχι μόνον η Βουλή των Ελλήνων (σε πλήρη σύνθεση του Σώματος) για να τιμήσει τον όπου γης Ελληνισμό και την Ομογένεια των ΗΠΑ, για τους αγώνες της! Το ίδιο οφείλει να πράξει και αυτή ακόμα η ακαδημία Αθηνών αν θέλουν πραγματικά οι προαναφερόμενοι θεσμοί, να συνεχίσουν να απολαμβάνουν του κύρους και της εμπιστοσύνης του Έθνους των Ελλήνων, οφείλουν να τιμήσουν τον έντιμο «ανώνυμο» αληθινό σύγχρονο και διαρκώς μαχόμενο Έλληνα πολίτη του κόσμου και των πολιτισμών! Απλός καθημερινός άνθρωπος που με τα νέα δεδομένα της εποχής της αλλοτρίωσης της αποξένωσης της θολής πολυπολιτισμικότητας και της καραμέλας της παγκοσμιοποίησης αυτοί στέκονται όρθιοι! Μιλούν την γλώσσα των Ελλήνων των Πατέρων της Εκκλησίας και του Ευαγγελίου. Διατηρούν ήθη. Έθιμα. Ποιούν ήθος με την καθημερινή πράξη στην κοινή ζωή. Τέτοια πρόσωπα συνθέτουν το πορτραίτο το σύγχρονου ήρωα της συνέχειας της φυλής του πολιτισμού της ιστορίας και του γένους μας. Τέτοια πρόσωπα, τίμια, αγνά και καθαρά από ιδιοτέλειες και συμφέροντα, μόνον μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση των νεοτέρων. Ας το ακούσει αυτό ο Πρωθυπουργός, οι αρχηγοί των κομμάτων αλλά και τα μέλη της ακαδημίας Αθηνών και ας επιλέξουν αντιπροσωπευτικά πρόσωπα από κάθε περιοχή όπου ζει ο Ελληνισμός και ας αποδώσουν τα οφειλόμενα στον Έλληνα πολίτη του κόσμου. Αυτό σημαίνει στην πράξη νέος γνήσιος πατριωτισμός. Σύγχρονους όχι μόνον ήρωες της επιτυχίας που διακρίθηκαν στην ζωή κοινωνικά και επαγγελματικά στα απλά καθημερινά αλλά πάντα ανταποκρίθηκαν και στα μεγάλα ιδανικά, τις αξίες και τα οράματα του έθνους μας! Αληθινοί ΕΛΛΗΝΕΣ που δίνουν τον καθημερινό αγώνα της συνέχειας και της επιβίωσης του έθνους και της φυλής εκτός συνόρων παλεύοντας στον αγώνα της συνέχειας μεταξύ εθνών και πολιτισμών, κρατώντας ζωντανά ήθη έθιμα, παραδόσεις, γλώσσα και Ελληνικό ΄πολιτισμό μα που πάνω από όλα δείζνουν τον δρόμο με το φωτεινό παράδειγμα της συνεχούς και άοκνης ανιδιοτελούς προσφοράς τους στα κοινά. Στα απλά και καθημερινά όπως ο Γιώργος ο Παναγιώτης ο Πέτρος και η κα Γιούλη. Προσφορά στο Έθνος και στην πατρίδα. Προσφορά στον Ελληνισμό και την συνέχεια του στα μήκη και πλάτη της γης. Τέτοιοι απλοί άνθρωποι είναι οι σήμερα στις απαρχές του 21ου αιώνα νέοι Απόστολοι του Ελληνισμού, του πολιτισμού και της ιστορίας μας. Άνθρωποι που ευαγγελίζονται το μήνυμα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας με την πράξη το ήθος και την συνεχή προσφορά τους. Αυτά να δείτε και να ακούσετε Κύριε πρόεδρε της κυβερνήσεως, Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριε πρόεδρε της Ελληνικής Βουλής αλλά και της Ακαδημίας Αθηνών. Τέτοια πρόσωπα οφείλετε να τιμήσετε με κάθε τιμή. Πρόσωπα άξια προς μίμηση! Πρόσωπα που γράφουν ιστορία με τις απλές καθημερινές πράξεις τους! Πράξεις που κρύβουν όχι μόνον Αγάπη αλλά και προσφορά προς τον Ελληνισμό! Αυτοί απλοί άνθρωποι αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του Ελληνισμού! Η Ελληνική πολιτεία το οφείλει στον απλό "ανώνυμο" ομογενή ως έμπρακτη πράξη αναγνώρισης του Ελληνισμού προς την πατρίδα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2009: ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ



Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

ΔΡΙΜΥ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ CBS. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ Ως Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ ΧΩΡΑ


Watch CBS News Videos Online

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!


Διευκρινίσεις για το βίντεο που θα παρακολουθήσετε ή παρακολουθήσατε!
Το βίντεο που θα παρακολουθήσετε είναι απο τα πλέον αποκαλυπτικά βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Σε αυτό μιλά η πρώην Υπουργός Υγείας (αναγνώστες μας είπαν ότι η κ. Rauni Kilde δεν ήταν Υπουργός Υγείας της Φινλανδίας αλλά "Chief medical Officer".Το ερευνήσαμε και είδαμε του λόγου το αληθές. Η θέση όμως αυτή σε μια κυβέρνηση είναι στην πραγματικότητα πιο σημαντική απο αυτή του Υπουργού Υγείας μιας και ο Υπουργός δεν έχει τις περισσότερες φορές γνώση του τι υπογράφει αλλά συμβούλους που του λένε τι να υπογράψει. Η κ. Rauni Kilde λοιπόν είχε αυτήν ακριβώς τη θέση του συμβούλου του Υπουργείου. Γνώριζε δηλαδή πολύ περισσότερα απο τον Υπουργό) της Φινλανδίας(είμαστε βέβαιοι ότι αυτά που λέει στο βίντεο δεν θα τα έλεγε αν ήταν Υπουργός).
Προσθέσαμε ελληνικούς υπότιτλους στο βίντεο ώστε να μπορέσουν να το δούν όλοι οι Ελληνες.
Στη Georgia των ΗΠΑ υπάρχει ένα μεγαλιθικό μνημείο το οποίο το ανάρτησαν πιθανότατα οι Ιλουμινάτι και στο οποίο αναφέρεται σαν πρώτη εντολή-σκοπός η μείωση του πληθυσμού της Γης στα 500.000.000.
Κάποιοι λοιπόν σχεδιάζουν κυριολεκτικά να εξολοθρεύσουν δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Απο τα λόγια της πρώην Υπουργού της Φινλανδίας βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα, ότι γνωρίζει μετα βεβαιότητας ποιοί κυβερνούν το κόσμο και τις διασυνδέσεις τους με τις φαρμακοβιομηχανίες.
Πρέπει να προσθέσουμε εδώ ότι πριν απο μερικά χρόνια ψηφίστηκε στις ΗΠΑ νομοσχέδιο το οποίο απαγορεύει στους ανεξάρτητους ερευνητές, να ερευνούν το περιεχόμενο και τη σύνθεση των εμβολίων.
Οπως καταλαβαίνετε αυτά που γνωρίζει η πρώην Υπουργός Υγείας της Φινλανδίας τα γνωρίζει κάθε υπουργός και πρωθυπουργός της Γης. Οσο όμως είναι μέσα στην Κυβέρνηση τα αποκρύπτουν απο το λαό.
Έχετε διερωτηθεί ποτέ ποιοί πληροφορούν τους Πρωθυπουργούς και τους υπουργούς για όλο αυτό το παρασκήνιο; Μήπως είναι καιρός να ασχοληθούμε λίγο με τους συμβούλους των Υπουργών και των Πρωθυπουργών και να εξετάσουμε τον ύποπτο ρόλο τους;
Θυμάμαι όταν έπεσε η κυβέρνηση του κ. Σημίτη αρκετοί σύμβουλοί του πέρασαν "αυτόματα" σαν σύμβουλοι της κυβέρνησης του κ. Καραμανλή σε διάφορα υπουργεία και είναι βέβαιο ότι κάποιοι απο αυτούς θα πέρασαν και στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.
Είναι επίσης βέβαιο ότι οι Υπουργοί είναι εντελώς άσχετοι με το αντικείμενο που αναλαμβάνουν, οπότε την διοίκηση των Υπουργείων την κάνουν οι σύμβουλοι, οι οποίοι ούτε εκλέγονται, ουτε λογοδοτούν. Οπότε αντιλαμβάνεσθε οτι δεν ζούμε σε Δημοκρατία. Είναι σίγουρο οτι αυτό που ζούμε είναι κάτι μεταξύ ολιγαρχίας και κρυπτο-φασιστικού καθεστώτος.
Είναι τραγικό να σκέφτεσαι το τι γνωρίζουν οι πολιτικοί μας και το αποκρύπτουν. Η πλειονότητα των οποίων είναι αξιολύπητες τραγικές και δειλές φιγούρες που δεν τολμούν να πουν την αλήθεια ακόμη όταν παραιτηθούν, όπως τόλμησε η κυρία Rauni Kilde.
Το πρόβλημα είναι ότι αν το έλεγε ως Υπουργός θα την άκουγαν εκατομμύρια. Τώρα που το είπε ενώ έχει φύγει απο Υπουργός θα το δουν πολλοί λιγότεροι.
Για το λόγο αυτό στείλτε το βίντεο σε όσους περισσότερους ανθρώπους μπορείτε.